5 Is mairg don Asaír, don tslait sin mo chorraí,an bata atá á bheartú agam le barr feirge!
6 In éadan náisiúin aindiaga a chuir mé uaim é,i gcoinne pobal a chuir fearg orm a leag mé a chúram air,chun iad a chreachadh agus a shlad,agus satailt orthu mar shalachar na sráide.
7 Ach níorbh é sin an rún a bhí aige féin,ní amhlaidh don bhreith a thug sé ina chroí.Ní raibh ina chroí siúd ach fonn díscithe,an iomad náisiún a stróiceadh ó chéile.
8 Bhí sé ag rá: “Nach cuma nó ríthe mo cheannairí go léir?Nach ionann iad Calno agus Cairceimis?
9 Nach ionann Hamát agus Arpád?nó an tSamáir agus an Damaisc?
10 Mar a d'aimsigh mo lámh ríochtaí na n‑íol,a ba líonmhaire dealbh ná Iarúsailéim agus an tSamáir,
11 mar a rinne mé leis an tSamáir agus lena cuid íol,nach amhlaidh fós a chaithfidh mé le Iarúsailéim agus lena dealbha?”