17 Mar bhean ag iompar, ag lúbarnach is ag screadach i dtinneas clainne,is amhlaidh dúinn féin, a Thiarna, os do chomhair;
18 ghabh muid gin, tá muid i bpriacal mar bheimis ag saolú;ach níor thug muid spiorad an tslánaithe ar an saol,níl áitritheoirí á mbreith don domhan níos mó.
19 Beidh saol ag do chuid marbhánach arís,éireoidh a gcoirp as an nua;músclaígí, déanaigí gairdeas,sibhse uile atá sínte sa láib;óir is geal é mar dhrúcht do dhrúchtsa,agus tiocfaidh sliocht ar thír na scáth.
20 Imigh, a phobal liom, gabh isteach i do sheomraíagus dún na doirse i do dhiaidh.Gabh i bhfolach seal nóiméidgo dtí go dté an fhearg thart.
21 Óir féach, tá an Tiarna ag teacht as a áras amachchun a n‑urchóid a aifirt ar mhuintir an domhain go léir.Tá an talamh chun an fhuil a doirteadh air a aiseag,agus ní choinneoidh sé a chuid marbh faoi chlúdach níos mó.