12 Ar an ábhar sin a deir Neach Naofa Iosrael:“De bhrí gur beag libh an rabhadh seo,agus go bhfuil bhur muinín sa chamastaíl agus san fheall,agus gurb iad is crann taca agaibh,
13 léireofar daoibh an cion seoa bheith mar a bheadh balla ardagus gág anuas ann,bolg amach air agus é i ríocht titim,a dtagann maidhm air go tobann, i seal faiteadh súl,
14 a bhriseann ar nós soitheach potaireá smísteáil síos gan trua gan taise,- ionas nach bhfuil le fáil sa chonamaroiread agus sligín a chorródh an tine ar an teallachnó a thaoscfadh uisce as an sistéal.”
15 Óir is mar seo a labhraíonn an Tiarna Dia, Neach Naofa Iosrael:San iompú croí agus sa chiúnas a bhí an slánú i ndán daoibh,sa suaimhneas agus sa mhuinín a bhí bhur neart,ach níorbh áil libh.”
16 Dúirt sibh: “Ní amhlaidh! Teithfimid ar muin chapaill!”Go deimhin féin, is ag teitheadh a bheidh sibh!“I gcarbaid mheara a theithfimid!”Maith go leor! Is mear mar a rachfar sa tóir oraibh!
17 Teithfidh míle, agus gan ach duine aonair ag bagairt,bagairt ó chúigear agus teithfidh deich míle,go dtí nach mbeidh fágtha díbhach mar bheadh cuaille ar bharr cnocáin,mar bheadh comhartha ar mhullach sléibhe.
18 Ach tá an Tiarna ag fanacht le hionú an mhaithiúnais,is ar an ábhar sin a éiríonn sé agus a ghlacann trua daoibh;óir Dia cóir is ea an Tiarna,is méanar don dream a bhfuil a súil leis.