22 Tá cónaí air in airde os cionn roth na cruinne,agus a muintir sin ar nós dreoiliní teaspaigh.Leath sé amach na spéartha mar a bheadh brat iontu,spréigh sé amach iad ar nós both chónaithe.
23 Cuireann sé na huachtaráin ó chrích,agus breithiúna na talún ar neamhní.
24 Ní luaithe beangán nó síol uathu i dtalamh,ní luaithe fréamh curtha síos ag a ngasná séideann sé orthu. Seargann siad ar an toirtagus tugann an stoirm ar shiúl iad ar nós coinlín.
25 “Cé leis a shamhlóidh sibh mé,nó an bhfuil mo leithéid eile ann,” a deir an Neach Naofa.
26 Tógaigí bhur súile in airde ansin agus breathnaígí:Cé a chruthaigh na réanna údmurarb é an té a scarann amach in eagar slua iadagus a ghlaonn orthu go léir ina n‑ainm?Tá a chumhacht chomh mór sin agus a neart chomh láidirnach bhfuil aon cheann acu a loiceann air.
27 Cén fáth a ndeir tú, a Iacóib,agus a maíonn tú, a Iosrael:“Tá mo chinniúint ceilte ar an Tiarnaagus mo cheart scaoilte thairis ag mo Dhia”?
28 An ea nach bhfuil fhios agat?An ea nach eol duit é?Dia síoraí is ea an Tiarna,is é a chruthaigh críocha na talún.Ní thagann tuirse air ná traochadhagus níl léamh ar a eagna.