4 Tugaigí aird orm, a chiníocha;a náisiúna, cuirigí cluas oraibh le héisteacht liom.Óir is uaimse a thagann an reachtagus beidh mo bhreithiúnas ina sholas do na ciníocha.
5 Tabharfaidh mé mo cheart i láthair go tobann,tiocfaidh mo shlánú ar nós an tsolais.Tá mo lámh ar tí breith a thabhairt ar na ciníocha.Tá súil ag insí na farraige liomagus iad muiníneach as neart mo láimhe.
6 Ardaígí bhur súile i dtreo na spéireagus breathnaígí ar an talamh síos.Scaipfidh na spéartha ar nós deataigh,imeoidh an talamh ina scifleoga mar a bheadh giobal éadaigh ann,gheobhaidh lucht a áitrithe bás ar nós na míoltóg.Ach mo shlánúsa, beidh sé buan,agus mo chumhacht chun cirt ní rachaidh i léig.
7 Éistigí liom, sibhse a bhfuil eolas an chirt agaibh,a phobal a mheabhraíonn mo dhlíthe in bhur gcroí.Ná bíodh eagla oraibh roimh mhasla daoinená anbhuain de bharr a gcuid achasán.
8 Óir creimfidh an leamhan iad ar nós giobal éadaigh,mar bheadh olann iontu íosfaidh na péisteoga iad.Ach mo chumhachtsa chun cirt, mairfidh sí buanagus mo shlánú ó ghlúin go glúin!
9 Múscail, múscail, cuir umat do neart,a lámh an Tiarna,Múscail mar a dhéantá sa seanam,in aimsir na nglún a d'imigh.An ea nach tusa a scoilt Ráhab,a pholl an Dragan ina lár?
10 An ea nach tusa a thriomaigh an fharraige,uiscí an Aigéin mhóir,chun bealach mór a dhéanamh as duibheagáin na farraige,le go bhféadfadh an dream a fuasclaíodh dul trasna?