6 Ho aktar ikkje på livsens stig,ho vinglar vegvill, ¬men merkar det ikkje.
7 Så høyr på meg, mine born,vik ikkje av frå dei ord eg talar!
8 Hald deg unna ¬annan manns kone,kom ikkje nær hennar dør!
9 Elles må du gje ¬din ungdoms kraft til andre,dine beste år ¬til ein nådelaus herre.
10 Framande får metta seg ¬av det du eig,det du vann med ditt strev, ¬går til annan manns hus.
11 Så må du stynja i di ¬siste stund,når kroppen og holdet ¬tærest bort,
12 og seia: ¬«Korleis kunne eg hata tuktog ikkje bry meg om refsing!