1 A soffar y Naamathiad a atebodd ac a ddywedodd,
2 Oni atebir amlder geiriau? ac a gyfiawnheir gŵr siaradus?
3 Ai dy gelwyddau a wna i wŷr dewi? a phan watwarech, oni bydd a'th waradwyddo?
4 Canys dywedaist, Pur ydyw fy nysgeidiaeth, a glân ydwyf yn dy olwg di.
5 Ond, O na lefarai Duw, ac nad agorai ei wefusau yn dy erbyn,
6 A mynegi i ti ddirgeledigaethau doethineb, eu bod yn ddau cymaint â'r hyn sydd! Cydnebydd gan hynny i Dduw ofyn gennyt lai nag haeddai dy anwiredd.
7 A elli di wrth chwilio gael gafael ar Dduw? a elli di gael yr Hollalluog hyd berffeithrwydd?
8 Cyfuwch â'r nefoedd ydyw, beth a wnei di? dyfnach nag uffern yw, beth a elli di ei wybod?
9 Mae ei fesur ef yn hwy na'r ddaear, ac yn lletach na'r môr.
10 Os tyr efe ymaith, ac os carchara: os casgl ynghyd, pwy a'i rhwystra ef?
11 Canys efe a edwyn ofer ddynion, ac a wêl anwiredd; onid ystyria efe gan hynny?
12 Dyn gwag er hynny a gymer arno fod yn ddoeth; er geni dyn fel llwdn asen wyllt.
13 Os tydi a baratoi dy galon, ac a estynni dy ddwylo ato ef;
14 Od oes drygioni yn dy law, bwrw ef ymaith ymhell, ac na ddioddef i anwiredd drigo yn dy luestai:
15 Canys yna y codi dy wyneb yn ddifrychau; ie, byddi safadwy, ac nid ofni:
16 Oblegid ti a ollyngi dy ofid dros gof: fel dyfroedd y rhai a aethant heibio y cofi ef.
17 Dy oedran hefyd a fydd disgleiriach na hanner dydd; llewyrchi, a byddi fel y boreddydd.
18 Hyderus fyddi hefyd, oherwydd bod gobaith: ie, ti a gloddi, ac a orweddi mewn diogelwch.
19 Ti a orweddi hefyd, ac ni bydd a'th ddychryno, a llawer a ymbiliant â'th wyneb.
20 Ond llygaid yr annuwiolion a ddiffygiant, metha ganddynt ffoi, a'u gobaith fydd fel ymadawiad yr enaid.