2 Y mae Duw yn fyw, yr hwn a ddug ymaith fy marn; a'r Hollalluog, yr hwn a ofidiodd fy enaid;
3 Tra fyddo fy anadl ynof, ac ysbryd Duw yn fy ffroenau;
4 Ni ddywed fy ngwefusau anwiredd, ac ni thraetha fy nhafod dwyll.
5 Na ato Duw i mi eich cyfiawnhau chwi: oni threngwyf, ni symudaf fy mherffeithrwydd oddi wrthyf.
6 Yn fy nghyfiawnder y glynais, ac nis gollyngaf hi: ni waradwydda fy nghalon fi tra fyddwyf byw.
7 Bydded fy ngelyn fel yr annuwiol; a'r hwn sydd yn codi yn fy erbyn, fel yr anwir.
8 Canys pa obaith sydd i'r rhagrithiwr, er elwa ohono ef, pan dynno Duw ei enaid ef allan?