1 សេចក្ដីប្រកាសស្ដីអំពីតំបន់វាលរហោស្ថាននៅជាប់នឹងសមុទ្រ:ខ្មាំងសត្រូវនឹងនាំគ្នាចេញមកពីវាលរហោស្ថានគឺពីស្រុកដែលគួរឲ្យស្ញែងខ្លាចដូចខ្យល់ព្យុះសង្ឃរាបក់បោកនៅវាលរហោស្ថានណេកិបដែរ។
2 ខ្ញុំបានឃើញហេតុការណ៍មួយគួរឲ្យព្រឺខ្លាចគឺសម្ពន្ធមិត្តនឹងក្បត់គ្នាឯងមេបំផ្លាញនឹងបំផ្លិចបំផ្លាញ។កងទ័ពអេឡាមអើយ ចូរនាំគ្នាវាយលុកទៅកងទ័ពមេឌីអើយ ចូរនាំគ្នាឡោមព័ទ្ធទៅដ្បិតព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើឲ្យពួកគេបាក់អំនួតទាំងអស់គ្នា។
3 ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំឈឺចាប់សព្វសព៌ាង្គកាយខ្ញុំឈឺចុកចាប់ដូចស្ត្រីកំពុងតែសម្រាលកូន។ខ្ញុំរំជួលចិត្ត រកស្ដាប់អ្វីមិនឮ ខ្ញុំរន្ធត់ចិត្តរកមើលអ្វីមិនឃើញសោះឡើយ។
4 ខ្ញុំលែងមានកម្លាំងចិត្តទៀតហើយគឺចិត្តភ័យខ្លាចគ្របដណ្ដប់មកលើខ្ញុំ។ខ្ញុំទន្ទឹងរង់ចាំពេលយប់មកដល់ ដើម្បីសម្រាកតែយប់នោះក្លាយទៅជាយប់ដ៏ខ្លោចផ្សាសម្រាប់ខ្ញុំទៅវិញ។
5 ពេលគេកំពុងតែរៀបចំម្ហូបអាហារនិងក្រាលកំរាលព្រំពេលគេកំពុងតែជប់លៀងស្រាប់តែមានឮសំឡេងស្រែកឡើងថា:ពួកនាយទាហានអើយ ចូរក្រោកឡើងនាំគ្នារៀបចំគ្រឿងសស្ត្រាវុធទៅ!
6 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា:ចូរដាក់មនុស្សចាំឃ្លាំមើលដើម្បីផ្ដល់ដំណឹងនូវអ្វីៗដែលគេមើលឃើញ។
7 ប្រសិនបើគេឃើញរទេះចំបាំងដែលទឹមដោយសេះមួយគូនិងឃើញទាហានម្នាក់ជិះលា ឬជិះអូដ្ឋមកគេត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្នខ្លួនឲ្យមែនទែន។
8 អ្នកដែលឃ្លាំមើលនោះត្រូវស្រែកឡើងថា:«លោកម្ចាស់ ខ្ញុំប្របាទនៅចាំយាមក្នុងប៉មនេះពេញមួយថ្ងៃខ្ញុំប្របាទស្ថិតនៅកន្លែងយាមនេះ អស់មួយយប់»
9 មើលហ្ន៎! មានមនុស្សម្នាក់ជិះរទេះចំបាំងដែលទឹមដោយសេះមួយគូ មកដល់ហើយស្រែកថា: «ក្រុងបាប៊ីឡូនរលំហើយក្រុងបាប៊ីឡូនរលំហើយ!រីឯរូបព្រះទាំងប៉ុន្មានរបស់ក្រុងនេះក៏ធ្លាក់បាក់បែកខ្ទេចខ្ទីអស់ដែរ!»។
10 ឱប្រជាជនរបស់ខ្ញុំអើយអ្នកត្រូវគេបង្ក្រាបដូចស្រូវដែលគេបោកបែនឥឡូវនេះ អ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានប្រាប់ឲ្យខ្ញុំដឹងខ្ញុំក៏យកមកប្រកាស ជាដំណឹងដល់អ្នករាល់ដែរ!។
11 សេចក្ដីប្រកាសស្ដីអំពីក្រុងឌូម៉ា:មានគេស្រែកប្រាប់ខ្ញុំពីស្រុកសៀរមកថា:អ្នកយាមអើយ យប់ថ្មើរណាហើយ?អ្នកយាមអើយ យប់ថ្មើរណាហើយ?
12 អ្នកយាមតបមកវិញថា:ជិតភ្លឺហើយ ប៉ុន្តែ នៅតែយប់ដដែល។ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាចង់បានចម្លើយចូរវិលមកសួរម្ដងទៀតចុះ។
13 សេចក្ដីប្រកាសស្ដីអំពីស្រុកអារ៉ាប់។ជនជាតិដេដាន់ដែលធ្វើដំណើរជាក្រុមៗអើយនៅពេលយប់ ចូរនាំគ្នាស្នាក់នៅតាមគុម្ពោតក្នុងស្រុកអារ៉ាប់នេះហើយ!
14 អ្នកស្រុកថេម៉ាអើយចូរយកទឹកទៅឲ្យអស់អ្នកដែលស្រេកចូរនាំគ្នាយកអាហារទៅទទួលជនភៀសខ្លួនទាំងនោះផង!
15 អ្នកទាំងនោះរត់គេចពីមុខដាវគឺរត់គេចពីមុខដាវដែលហូតចេញពីស្រោមរត់គេចពីធ្នូដែលគេយឹតបម្រុងនឹងបាញ់ហើយរត់ចេញពីសង្គ្រាមដ៏សែនវេទនា
16 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា៖ «នៅមួយឆ្នាំទៀត ដោយគិតចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅ ស្រុកកេដារនឹងបាត់បង់ភាពរុងរឿងរបស់ខ្លួនទាំងស្រុង។
17 ទាហានបាញ់ធ្នូដ៏ពូកែរបស់ស្រុកកេដារ នឹងនៅសល់តែមួយចំនួនដ៏តូចប៉ុណ្ណោះ»។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។