5 „Горко ти Асирецу, бичу на Мојот гнев, прачко со која замавнува Мојот гнев!
6 Го испратив против неверен народ, на народ што ме разјари, за да го ограби и опљачка, за да го изгази како кал на улица.
7 Но тој не мислеше така, и не судеше така во срцето, туку во срцето создаде завера за истребување на многу народи.
8 Зборуваше: ‘Не се ли сите кнезови мои цареви?
9 Не е ли Халан како Хархемес? Не е ли Емад како Арпад? Самарија како Дамаск?
10 Како што Мојата рака го достигна царството на лажните богови, побогати со кипови од Ерусалим и Самарија,
11 како што направив со Самарија и со нејзините лажни богови, нема ли да направам и со Ерусалим и со неговите ликови?’”