12 Само пустота остана во градот, со тресок се скршени вратите;
13 зашто така се збиднува на земјата, меѓу народите, како кога ќе се соберат маслинките, или кога се дособира грозјето по гроздоберот.
14 Тие го креваат гласот, воскликнуваат од радост; го возвишуваат од морето Господовото величие.
15 Тие го слават Господовото Име на исток, го слават морските острови името на Господа, Израелевиот Бог.
16 Од крајот на земјата ја слушаме песната: „Слава на Праведникот!” Но јас велам: „Пропаднав! Пропаднав! Тешко мене! Вероломците се изневерија со неверство, вероломците се изневерија.”
17 Страв, јама, стапица, за тебе, жителу на земјата:
18 Кој ќе избега пред гласот на стравот, ќе падне во јама, кој ќе се извлече од јамата ќе биде фатен од стапицата. Да, ќе ги отворам браните одозгора и ќе ги растресам основите на земјата.