1 „Еве Го Мојот Слуга Кого Го поткрепувам, Мојот Избраник, мил на Мојата душа. Го излеав Својот Дух на Него, за да им донесува право на народите.
2 Тој не вика, Тој не го крева гласот, ниту може да се чуе по улиците.
3 Тој не ја крши напукнатата трска ниту ја гасне светилката што тлее. Верно Тој донесува правда,
4 не постанува и не се истоштува, додека не воспостави правда на земјата. Островите копнеат по Неговата наука.”
5 Вака зборува Господ, Бог, Кој ги создаде и ги оптегна небесата, Кој ја распростре земјата и нејзините растенија, Кој им дава здив на народите на неа, и здив на суштествата што одат по неа.
6 „Јас, Господ, те повикав во правда, те зедов цврсто за рака; те вообличив и те поставив за Завет на народот и за светлина на племињата,
7 за да им ги отвориш очите на слепите, за да ги извадиш затворениците од темницата, од темнината оние што живеат во мрак.