10 Веќе нема да гладуваат и да жеднеат, не ќе ги мачат жегата ни сонцето, зашто ќе ги води Оној, Кој им се смилува, ќе ги доведе при водните извори.
11 Сите Свои планини ќе ги претвори во патишта и сите Мои патишта ќе се издигнат.
12 Ете, едни доаѓаат од далеку, други од север и од запад, а некои од Синимската Земја.”
13 Воскликнувајте, небеса, весели се земјо, подвикнувајте од веселба планини; зашто Господ го теши Својот народ, Тој им е милостив на страдалниците.
14 Сион рече: „Господ ме остави, Господ ме заборави.”
15 Може ли жена да го заборави своето доенче, да не му се смилува на чедото на својата утроба? Па кога некоја и би заборавила, Јас нема да те заборавам тебе.
16 Ете, те врезав во Своите дланки, твоите ѕидови секогаш Ми се пред очите.