4 Han gjer vindane til sine englarog logande eld til sine tenarar.
5 Han grunnla jorda på hennar søyler,aldri i æve skal ho rokkast.
6 Djupet dekte henne som ei kappe,vatnet stod over fjella.
7 Då du truga, rømde det,det flykta for lyden av di tore,
8 over fjell og ned i dalar,til staden du hadde fastsett.
9 Du sette ei grense det ikkje går over,det skal aldri meir dekkja jorda.
10 Du lèt kjelder strøyma fram i dalaneså bekker renn mellom fjella.