1 Ein salme av David, då han var i Juda-ørkenen.
2 Gud, du er min Gud, som eg søkjer.Mi sjel tørstar etter deg,min kropp lengtar etter degi eit vasslaust, tørt og utarma land.
3 I heilagdomen skoda eg deg,eg såg di makt og din herlegdom.
4 For di miskunn er betre enn livet.Leppene mine skal syngja din pris.
5 Slik vil eg velsigna deg heile mitt livog lyfta hendene i ditt namn.
6 Eg blir metta som med feite retter,med jublande lepper prisar eg deg.
7 Eg tenkjer på deg der eg ligg og kviler,og grundar på deg gjennom natta.
8 For du har vore ei hjelp for meg,eg jublar i skuggen av dine venger.
9 Eg held fast ved deg,di høgre hand grip tak i meg.
10 Men det går ille med deisom står meg etter livet,dei skal fara ned i jordedjupet.
11 Dei skal gjevast over til sverdetog bli til rov for sjakalar.
12 Men kongen skal gleda seg i Gud.Alle som sver ved han, kan vera stolte,for løgnarmunnen blir stoppa.