16 For han tenkte aldri på å visa miskunn,men jaga dei hjelpelause, fattige og motlausefor å drepa dei.
17 Han elska å forbanna,lat forbanning koma over han!Han ville ikkje velsigna,lat velsigning flykta frå han!
18 Han kledde seg i forbanning som kappe.Lat henne trengja inn i han som vatn,inn i knoklane som olje.
19 Lat henne bli som kleda han tek på,som eit belte han alltid ber!
20 Lat dette vera Herrens løntil dei som klagar megog talar vondt om meg.
21 Du, Gud Herre,gjer slik med meg for ditt namn skuld.Di miskunn er god, berg meg!
22 For eg er hjelpelaus og fattig,hjartet mitt er såra.