2 Eg venta og vona på Herren.Han bøygde seg til meg og høyrde mitt rop.
3 Han drog meg opp or den tynande grav,opp av den djupe gjørma.Han sette mine føter på fjellog gjorde mine steg faste.
4 Han la ein ny song i min munn,ein lovsong til vår Gud.Mange skal sjå det og ottastog setja si lit til Herren.
5 Sæl er densom set si lit til Herren,som ikkje vender seg til dei stolte,til dei som fell frå i løgn.
6 Store ting har du gjort for oss, Herre, min Gud,underfulle verk og planar,ingen er din like.Vil eg fortelja og tala om dei,er dei for mange til å reknast.
7 Du har ikkje glede i offer og gåver– du har opna mine øyre –brennoffer og syndoffer krev du ikkje.
8 Då sa eg: «Sjå, her kjem eg.I bokrullen er det skrive om meg.