4 Tårer er mitt brød dag og natt.Dagen lang spør dei meg:«Kvar er din Gud?»
5 Dette minnest eg,min lengsel vell fram:Til Guds hus vandra eg i festskarenmed jubelrop og lovsong– ein pilegrimsskare i fest.
6 Kvifor er du sorgtyngd, mi sjel,kvifor er du uroleg?Eg vil venta på Gud!Endå ein gong skal eg prisa han,min frelsar og min Gud.
7 Eg er sorgtyngd,difor går min tanke til degfrå Jordan- og Hermonlandet,frå berget Misár.
8 Djup ropar til djupnår dine fossar durar.Alle dine bølgjer og brotslår over meg.
9 Herren sender si miskunn om dagen,songen hans er hos meg om natta,ei bøn til mitt livs Gud.
10 Eg seier til Gud, mitt berg:«Kvifor har du gløymt meg,kvifor må eg gå og sørgjamedan fienden plagar meg?»