4 Motstandarane brølte der du samlar ditt folk.Sine eigne hærmerke sette dei opp.
5 Det var som når ein lyfter øksar i tjukke skogen.
6 Slik slo dei sund alt det utskornemed øks og med brekkstong.
7 Dei sette eld på din heilagdom,dei vanhelga og reiv nedstaden der namnet ditt bur.
8 Dei tenkte: «Vi underkuar dei alle saman!»Dei brende alle Guds samlingsstader i landet.
9 Vi ser ikkje våre eigne merke.Profetar finst ikkje lenger.Ingen hos oss veitkor lenge dette skal vara.
10 Kor lenge, Gud, skal fienden spotta?Skal motstandaren forakta ditt namn for alltid?