2 Mynegwyd gweledigaeth greulon i mi:bradwr yn bradychu, anrheithiwr yn anrheithio.Cod, Elam! I'r gwarchae, Fediaid!Rhof daw ar bob griddfan a achoswyd.
3 Am hynny llanwyd fy lwynau â gofid,cydiwyd ynof gan wewyr, fel gwraig wrth esgor;cythryblwyd fi wrth ei glywed,brawychais wrth ei weld.
4 Y mae fy meddwl yn drysu, a braw yn fy nirdynnu;trodd yr hwyrddydd a ddymunais yn ddychryn imi.
5 Huliant fwrdd, taenant y lliain,y maent yn bwyta ac yfed.Codwch, chwi dywysogion, gloywch eich tarian.
6 Oherwydd fel hyn y dywed yr Arglwydd wrthyf:“Dos, gosod wyliwr i fynegi'r hyn a wêl.
7 Os bydd yn gweld cerbyd gyda phâr o feirch,marchog ar asyn neu farchog ar gamel,y mae i sylwi'n ddyfal, ddyfal.”
8 Yna fe lefodd y gwyliwr,“Rwyf wedi sefyll ar y tŵr ar hyd y dydd, O Arglwydd,ac rwyf wedi cadw gwyliadwriaeth am nosau cyfan;