6 Fel gwraig wedi ei gadael, a'i hysbryd yn gystuddiol,y galwodd yr ARGLWYDD di—gwraig ifanc wedi ei gwrthod,”medd dy Dduw.
7 “Am ennyd fechan y'th adewais,ond fe'th ddygaf yn ôl â thosturi mawr.
8 Am ychydig, mewn dicter moment,cuddiais fy wyneb rhagot;ond â chariad di-baid y tosturiaf wrthyt,”medd yr ARGLWYDD, dy Waredydd.
9 “Y mae hyn i mi fel dyddiau Noa,pan dyngais nad âi dyfroedd Noabyth mwyach dros y ddaear;felly tyngaf na ddigiaf wrthyt ti byth mwy,na'th geryddu ychwaith.
10 Er i'r mynyddoedd symud,ac i'r bryniau siglo,ni symuda fy ffyddlondeb oddi wrthyt,a bydd fy nghyfamod heddwch yn ddi-sigl,”medd yr ARGLWYDD, sy'n tosturio wrthyt.
11 “Y druan helbulus, ddigysur!Rwyf am osod dy feini mewn morter,a'th sylfeini mewn saffir.
12 Gwnaf dy dyrau o ruddem,a'th byrth o risial;bydd dy fur i gyd yn feini dethol,