10 Glede og jubel ¬har kvorve frå hagane.Det er ingen som jublar ¬i vingardane,der lyder ikkje glederop.Ingen trakkar druer ¬i vinpressene,dei glade rop er stilna.
11 Difor bivrar mitt brystsom lyrestrenger for Moab;mitt hjarta bivrar for ¬Kir-Heres.
12 Men når moabittane stig framog trøyttar seg ut ¬på offerhaugen,når dei går til sin heilagdom ¬og bed,så får dei ingen ting.
13 Dette er det ordet som Herren før har tala om Moab.
14 Men no seier Herren: Om tre år – så som ein leigekar reknar åra – skal det folkerike Moab med all si ære verta vanvørdt. Det som vert att, skal vera ynkeleg lite og kraftlaust.