17 Liksom ei kvinne vrid seg ¬og skriknår riene kjem og ho skal føda,så har du laga det for oss, ¬Herre.
18 Vi er som svangre ¬og vrid oss i verk,men det er som føder vi vind.Vi har ikkje gjeve landet frelse,ingen vert fødd til å bu ¬på jorda.
19 Dine døde skal verta levande,mine lik skal stå opp.Vakna og rop av fryd,de som bur i molda!For di dogg er ei lysande dogg,og jorda gjev døde ¬attende til livet.
20 Gå inn i kovane dine, mitt folk,og lat att dørene etter deg!Gøym deg ei lita stund,til vreiden går over!
21 For sjå, Herren går ut ¬frå sin bustad;han vil straffa dei ¬som bur på jorda,for deira synd og skuld.Då skal jorda la koma for dagendet blod som er utrent der,og ikkje lenger løyna ¬dei drepne.