1 Usæl Ariel, Ariel,byen der David slo leir!Legg berre år til år,lat høgtider koma og gå!
2 Eg vil føra trengsle over Ariel– då vert det sorg og sut,og gjera deg ¬til eit verkeleg Ariel.
3 Eg lèt hæren min ¬kringsetja deg,kasta opp vollar ikring degog reisa skansar mot deg.
4 Då skal du bøyast ¬og tala frå jorda,mulla fram dine ord frå støvet.Di røyst skal stiga ¬som daudingmål,dine ord skal koma ¬som kviskring frå molda.
5 Men så vert flokken ¬av dine fiendarsom fint støvog hopen av valdsmenn ¬som fykande agner.Brått, i ein augneblink,
6 kjem straffa frå Herren, ¬Allhærs Gud,med bulder og brak ¬og veldig døn,med vindkast, ¬storm og øydande eld.