10 For Herren har rent ut ¬over dykkei ånd som valdar tung svevn.Han har late att augo dykkar ¬– profetane,og sveipt hovuda dykkar ¬– sjåarane.
11 Såleis har alle syner vorte dykk som orda i ei forsegla bok. Gjev dei henne til ein som skjønar skrift, og seier: «Les dette!» så svarar han: «Eg kan ikkje, ho er forsegla.»
12 Og gjev dei boka til ein som ikkje kan lesa, og seier: «Les dette!» så svarar han: «Eg skjønar ikkje skrift.»
13 Herren sa: Fordi dette folketheld seg nær til meg ¬med munnenog ærar meg med lippene,medan hjarta er langt borte ¬frå meg,og fordi deira age for meger menneskebod ¬som dei har lært seg,
14 difor vil eg framleis ¬fara underleg fram,underleg og underfullt ¬mot dette folket.Då skal visdomen ¬åt deira vismenn forgåog klokskapen ¬åt dei kloke kverva.
15 Ve dei som nede i det djupeløyner for Herren ¬det dei har føre!Dei gjer sine gjerningar ¬i mørkretog seier: «Kven ser oss, ¬kven veit om oss?»
16 Kor bakvendt de tenkjer!Skal ikkje krusmakarenaktast høgare enn leira?Kan verket seia ¬om handverkaren:«Han har ikkje laga meg,»og kjeraldet om krusmakaren:«Han skjønar seg ikkje ¬på slikt»?