9 De sorglause kvinner, ¬stå opp, høyr mi røyst!De trygge døtrer, ¬vend øyra til min tale!
10 År etter år skal de skjelva, ¬de trygge;for vinhausten slår feil,og det kjem ingen frukthaust.
11 Skjelv, de sorglause kvinner,ja, skjelv av redsle, de trygge!Kled dykk nakne,bind syrgjeplagg om hoftene!
12 Slå dykk for bringa, ¬lat klagerop lydaover fagre marker ¬og gode vintre,
13 over åkrane åt folket mitt,der torn og tistel skyt opp,ja, over kvar lukkeleg heimi den jublande byen!
14 For slottet ligg tomt,og den ståkande hopen ¬er borte frå byen.Haugen og vakttårnet ¬har for alltidvorte til opne marker,der villesel gler segog buskapar beiter.
15 Så skal det veratil ånd frå det høge ¬vert utrend over oss.Då skal øydemarka ¬verta frukthage,og frukthagen ¬skal reknast for skog.