2 Ta kverna fram og mal!Legg sløret bort, ¬lyft slepet opp,så foten vert berr,og du kan vassa over elvar.
3 Dei skal kle av degog sjå deg naken.Eg tek hemn og sparer ingen,
4 seier vår utløysar.Herren, Allhærs Gud, ¬er hans namn.Israels Heilage er han.
5 Set deg stilt,og gå inn i mørkret,du kaldeardotter!For du skal ikkje lenger kallastdronning over kongerike.
6 Eg var harm på mitt folkog førte vanære ¬over mitt arveland.Eg gav dei i dine hender,og du hadde ikkje medkjensle ¬med dei.Jamvel på gamle folkla du ditt tunge åk.
7 Du sa: «Eg skal for alltid ¬vera dronning!»Du la deg ikkje dette på hjartaog tenkte ikkje på endelykta.
8 Så høyr då dette, du nytesjuke,som sit så tryggog tenkjer med deg sjølv:«Eg og ingen annan!Eg skal ikkje sitja enkjeog aldri leva barnlaus.»