6 Eg var harm på mitt folkog førte vanære ¬over mitt arveland.Eg gav dei i dine hender,og du hadde ikkje medkjensle ¬med dei.Jamvel på gamle folkla du ditt tunge åk.
7 Du sa: «Eg skal for alltid ¬vera dronning!»Du la deg ikkje dette på hjartaog tenkte ikkje på endelykta.
8 Så høyr då dette, du nytesjuke,som sit så tryggog tenkjer med deg sjølv:«Eg og ingen annan!Eg skal ikkje sitja enkjeog aldri leva barnlaus.»
9 Men begge desse ulukkeneskal koma over deg,brått, på ein einaste dag.Barnløyse og enkjestandkjem på deg i fullaste måltrass i all di svartekunstog dine sterke trolldomsord.
10 Du kjende deg trygg ¬i din vondskap og sa:«Det er ingen som ser meg.»Din visdom og kunnskap ¬førte deg vilt,så du tenkte med deg:«Eg og ingen annan!»
11 Så skal du då råkast ¬av noko vondtsom du ikkje kan mana bort.Ei ulukke skal henda deg,og den kan du ikkje hindra ¬med soning.Brått kjem det over deg,eit stormver du ikkje venta.
12 Kom no med dine ¬trolldomsordog all di svartekunst,som du har drive med ¬frå din ungdom!Kanskje kunne du finna hjelp,kanskje skræma ulukka bort!