17 Difor sparte ikkje Herren ¬unggutane deiraog hadde ikkje medynk ¬med farlause og enkjer;for alle var gudlause ¬og gjorde vondt,kvar einaste munn ¬tala dårskap.Men med det har harmen hans ¬ikkje lagt seg,og enno retter han ut si hand.
18 Ja, gudløysa brenn som eldog øyder torn og tistel;ho set tjukke skogen i brann,og røyken stig høgt til vers.
19 Landet er sett i brannfordi Herren, Allhærs Gud, ¬er harm,og folket vert til føde ¬for elden.Det er ingen ¬som sparer sin bror.
20 Dei bit til høgre ¬og er likevel svoltne,dei glefser til venstre ¬og vert ikkje mette.Kvar og ein et sin neste,
21 Manasse et Efraim ¬og Efraim Manasse,og saman kastar dei seg ¬over Juda.Men med det har harmen hans ¬ikkje lagt seg,og enno retter han ut si hand.