Jabur 109 JAV

MASMUR 109

Pandongane wong kang kapitenah

109:1-31

1 Kanggo lurah pasindhen. Masmur anggitane Parabu Dawud.Dhuh Allah pepujan kawula, Paduka mugi sampun kendel,

2 awitdene cangkemipun tiyang duraka kaliyan cangkemipun tiyang cidra kaangapaken dhateng kawula,sarta kawula dipun ungel-ungeli kaliyan ilat dora,

3 kawula dipun tempuh klayan tembung-tembung sesengitan,saha dipun perangi tanpa sabab.

4 Minangka piwales tumrap katresnan kawula sami nggigat kawula,mangka sami kawula dongakaken,

5 kasaenan kawula dipun wales piawon,saha katresnan kawula kawales sengit.

6 “Netepna tiyang duraka ingkang masesani piyambakipunlan tukang nggigat wonten ing sisih tengenipun.

7 Samangsa dipun adili katetepna kalepatanipun,saha pandonganipun kaanggepa dosa;

8 umuripun kacelakna,kalenggahanipun kaalapa dening tiyang sanes;

9 anakipun sami dadosa lola,tuwin semahipun dadosa randha.

10 Anak-anakipun kajengipun nglambrang boten kantenan lan ngemis,sarta katundhung saking jugruganing griyanipun.

11 Ingkang potang mbeslaha sabarang darbekipun,sarta tiyang sanes sami ngrayaha angsal-angsalaning ngrekaosipun;

12 sampun ngantos lestantun manggih sih piwelasipun tiyang,saha sampun ngantos wonten ingkang melasi dhateng anakipun ingkang sampun dados lola;

13 saturunipun sami tumpesa,tuwin namanipun kasirnakna ing turun candhakipun,

14 piawoning para leluhuripun kaengetana wonten ing ngarsaning Yehuwah,sarta dosaning biyungipun sampun ngantos kalebur,

15 kajengipun tansah kagalih dening Pangeran Yehuwah,supados pangenget-enget dhateng tiyang punika dipun bengkas saking bumi,

16 awitdene boten enget nindakaken katresnan,nanging ngoyak-oyak tiyang ingkang kesrakat sarta mlarattuwin ingkang pepes manahipun ngantos sami nemahi pejah.

17 Sarehning remen ngucapaken ipat-ipat,mila sami katamana ing ipat-ipatipun piyambak;sarehning boten remen dhateng berkah, mila mugi berkah inggih nebiha saking piyambakipun.

18 Ipat-ipat dipun angge kados rasukan,mila rumesepa ing badanipun kados toya,tuwin kados lisah ing balungipun,

19 inggih dadosa kados sandhangan ingkang dipun angge,sarta sabuk ingkang tansah dipun angge.

20 Sadaya punika dadosa pituwas, ganjaranipun Pangeran Yehuwah dhateng tiyang ingkang sami ndakwa kawula,sarta ingkang sami ngawon-awon kawula.”

21 Nanging Paduka, dhuh Yehuwah, Gusti kawula,Paduka mugi kersaa tumindak tumrap kawulaawit saking asma Paduka,kawula mugi Paduka luwari awit saking sih-kadarman Paduka ingkang linangkung punika.

22 Kawula nandhang sangsara saha kakirangansaha manah kawula karujit-rujit wonten ing batos kawula,

23 kawula ngical kados wewayangan ingkang sangsaya panjang,kawula kakebutaken kados walang.

24 Dhengkul kawula lemes margi anggen kawula siyam,sarta badan kawula dados kera, katelasan gajih.

25 Kawula sampun dados cecampahanipun tiyang-tiyang punika,saben ningali kawula sami gedheg-gedheg.

26 Dhuh Yehuwah, Gusti Allah kawula,kawula mugi Paduka pitulungi,kawula mugi Paduka luwari, laras kaliyan sih-kadarman Paduka,

27 supados sami sumerepa, bilih punika asta Paduka,bilih Paduka, dhuh Yehuwah, ingkang nindakaken punika.

28 Kajengipun sami nyupatani, Paduka badhe mberkahi,kajengipun mengsah-mengsah kawula sami nandhang wirang,nanging abdi Paduka manggiha kabingahan.

29 Tiyang ingkang sami nglawan kawula mugi sami kasandhangana wirang,sami kalimputana ing kawirangan kadosdene mawi jubah.

30 Banget anggonku arep ngaturake panuwun marang Pangeran Yehuwah kalawan cangkemku,sarta Panjenengane arep dakluhurake ana ing satengahing wong akeh,

31 awitdene Pangeran jumeneng ana ing satengene wong papa,arep ngluwari saka para wong kang ngukum.