1 Kanggo lurah pasindhen.Masmur anggitane Prabu Dawud.
2 Dhuh Allah, Paduka mugi karsaa miyarsakaken swaraning pasambat kawula,nyawa kawula mugi Paduka reksa manawi wonten satru ingkang nggegirisi.
3 Kawula mugi Paduka aling-alingi manawi wonten tiyang awon ingkang sami sekuthon,tuwin reresah ingkang dipun wontenaken dening para tiyang ingkang tumindak duraka,
4 ingkang nglandhepaken ilatipun kados pedhang,sarta ingkang ngeculaken tembung sengak kados panah,
5 ingkang kalepasaken dhateng tiyang mursid saking ing pasingidan,dumadakan panahipun katamakaken tanpa ringa-ringa.
6 Sami nekad nindakaken duraka,sami sarembag masang kala ing pasingidan,sarta ngucap: “Sapa kang weruh?”
7 Sami ngangen-angen tindak culika:“Aku wis padha rumanti, rancangane wis mateng.”Saiba lebetipn batos saha manahipun tiyang punika!
8 Nanging Gusti Allah nglepasi panah dhumateng tiyang-tiyang punika;dumadakan sami ketaton.
9 Padha ditibakake dening Gusti Allah marga saka ilate dhewe;sakehing wong kang nyawang padha gedheg-gedheg.
10 Wong kabeh padha wedi lan banjur nyaritakake pakaryaning Allah,kanthi ngakoni pandamele.
11 Wong mursid bakal padha bungah, marga pangrehe Sang Yehuwah,sarta ngayom marang Panjenengane;sakehing wong kang jujur bakal padha ngalembana.