1 Ana ing pinggir bengawan Babel anggonku padha ndheprok karo nanging,manawa kelingan kutha Sion.
2 Clempungku padha dakcanthelakeana ing wit gandarusa ing kono.
3 Amarga ana ing kono wong-wong kang padha nawan kita,njaluk supaya aku padha ngrepekake kekidungan,lan wong kang niksa kita iku padha njaluk kidung kabungahan:“Aku padha kidungna kidunge Sion.”
4 Kapriye bisaku padha ngrepekake kidunging Yehuwahana ing nagara ngamanca?
5 Manawa aku lali marang kowe, he Yerusalem,garinga tanganku tengen!
6 Ilatku kraketa ing cethak,manawa aku ora tetap eling marang kowe,sarta manawa Yerusalem ora dakdadekakemusthikaning kabungahanku?
7 Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa ngengeti bani Edom,ingkang ing dinten bilainipun Yerusalem ngucap:“Gempuren, gempuren tekan talese pisan!”
8 He putri ing Babel, kang dhemen nganiaya,rahayu wong kang nindakake piwales marang kowe,tumrap pakarti-pakarti kang koktandukake marang aku kabeh!
9 Rahayu wong kang padha nyekeli anak-anakmu,banjur padha dibantingi ana ing parang.