17 awit saking tembung-tembungipun tiyang ingkang nenacad saha nyenyamah,wonten ing ngajenging mengsah saha tiyang ingkang ambek remen males awon.
18 Sadaya wau sampun dhumawah ing badan kawula, nanging kawula boten kesupen dhumateng Paduka,inggih boten cidra dhumateng prasetya Paduka.
19 Manah kawula sami boten mbangkang,saha lampah kawula sami boten nyleweng saking margi Paduka,
20 sanadyan Paduka sampun ngremuk kawula wonten ing tengahipun segawon ajag,saha Paduka nglimputi kawula kalayan pepeteng.
21 Saupami kawula sami kesupen dhateng asmanipun Gusti Allah kawula,lan ngegaraken tangan kawula dhumateng allah sanesipun,
22 punapa Gusti Allah boten badhe nitipriksa ingkang kados makaten punika?Amargi Pangeran rak boten kesamaran wewadosing manah?
23 Saestu, awit saking Paduka kawula sami wonten ing salebeting bebaya pejah ing saben dintenipun,saha kasamekaken kaliyan menda sembelehan.