4 Sapira suwene anggonmu padha arep ngroyok sawijining wong,arep kokremuk, he kowe kabeh,kaya tembok kang dhoyong utawa tembok kang arep rubuh?
5 Sedyane mung arep njorogake wong mau saka ing kalungguhane kang dhuwur,padha dhemen goroh,cangkeme padha ngucapake berkah,nanging batine padha ngipat-ipati. (Selah)
6 Kantentremanku mung ana ing Gusti Allah,amarga kang dakarep-arep iku pinangkane saka ing Panjenengane.
7 Mung Panjenengane kang dadi peparang lan kaslametanku,kutha betengku, aku ora bakal gloyoran.
8 Ana ing Gusti Allah dununging kaslametan lan kamulyanku;peparangku lan kasantosanku, sarta pangayomanku iku Gusti Allah.
9 He umat, tansah padha kumandela marang Panjenengane,sarasaning atimu sokna ana ing ngarsane,Gusti Allah iku pangayoman kita. (Selah)
10 Satemene wong asor iku mung angin,para wong kang mulya iku mung pagorohan;yen kabobot ana ing timbangan njomplang mandhuwur,amarga luwih entheng katimbang angin.