1 Dabiden etcheco dedicacionecotzat cantatzeco psalmoa.
2 Goretsiren çaitut, Jauna, ceren nauçun hartu, eta ene gainean ez dioçuten ene etsaiei goçoric eman.
3 Ene Jainco Jauna, oihu eguin darotzut, eta sendatu nauçu.
4 Jauna, ene arima atheratu duçu ifernutic, eta aldaratu nauçu putzura jausten direnetaric.
5 Jaunari canticac canta çatzue, Jaunaren sainduac; aithor emoçue haren saindutasunaren orhoitzapenari.
6 Ceren haren gaitziduratic heldu baita haren hasarrea; eta bicia haren nahitic heldu da. Arratsa içanen da nigarreco, eta goiça bozcarioco.
7 Nic ordean erran dut ene nasaician: Ez riait behinere kordocatua içanen.
8 Jauna, çure nahiaren arabera indar eman içan dioçu ene ospeari. Ene ganic aldaratu duçu çure beguithartea, eta asaldutan jarri naiz.
9 Çuri, Jauna, eguinen dut deihadar, eta errequeituco dut ene Jaincoa.
10 Ene odoletic cer on ethor ditaque, ni ustelcera jaustean? Herrautsac aithor emanen othe darotzu, edo oihu eguinen othe du çure eguia?
11 Jaunac aditu du eta urricaldu çait; Jauna eguin da ene lagunçaile.
12 Ene deithorea bozcariotara bihurtu duçu; urratu duçu ene çakua eta bozcarioz inguratu nauçu,
13 Ene ospeac laudorio bihur deçaçun, eta ez nadien ilhunduran eror; ene Jainco Jauna, bethi gucian aithor emanen darotzut.