1 Azqueneraino, dolhareetaco, Asaph beraren psalmoa.
2 Gorets çaçue Jaincoa, gure lagunça; bozcarioz canta çaçue Jacoben Jaincoa.
3 Has çaçue psalmo bat; jo çatzue atabala eta maniurra goçoa guitarrarequin.
4 Durrunda çaçue turutarequin hilabethearen lehenean, çuen besta-buruco egun berecian:
5 Ecen legue bat da Israelen, eta Jacoben Jaincoac eman manamendu bat.
6 Lekucotasun hori eçarri çuen Josep baithan, harec eçagutzen etzuen minçaia bat aditu çuenean Eguiptoco lurretic ilkitzen celaric.
7 Haxeac kendu cituen haren bizcarretic; sasquietan erabili dira haren escuac.
8 Hesturan dei eguin darotaçu, eta libratu çaitut; phesian gordea nincelaric ençun çaitut; jaçargoaco urean frogatu çaitut.
9 Ene populua, adi neçaçu, eta ene lekucotasuna atheratuco darotzut; oi Israel, ençuten banauçu,
10 Jainco berriric ez da çure baithan içanen, eta jainco arrotzic ez duçu adoratuco.
11 Ni naiz alabainan çure Jainco Jauna, Eguiptoco lurretic atheratu çaitudana: çabal çaçu ahoa, eta nic betheco darotzut.
12 Eta ene populuac ez du ençun ene minçoa, eta Israelec ez darot eman beharria.
13 Eta nic utzi ditut beren bihotzeco lehietara: beren asmuetan ibilico dira.
14 Baldin ençun banindu ene populuac, ene bideetan ibili balitz Israel,
15 Ezdeus batean aphaldu nituqueen hequien etsaiac, eta hestutzen cituztenen gainera eçarrico nuen escua.
16 Jaunari bere etsaiec gueçur eguin diote, eta hequien demborac menderen mendetan iraunen du.
17 Eta haci ditu ogui-bihiaren mamitic, eta harriticaco eztiz ase ditu.