1-3 Caraf di, Arglwydd, fy nghryfder, fy nghraig a’m gwaredydd,Duw yw fy nghraig lle llochesaf, fy nghaer, fy achubydd.Gwaeddaf ar Dduw,Cans fy ngwaredwr i ywRhag fy ngelynion aflonydd.
4-6 Pan oedd marwolaeth a distryw yn clymu amdanaf,Gwaeddais yn daer yn fy ngofid ar Dduw y Goruchaf.Clywodd fy llefO’i deml lân yn y nef.Clywodd fy ngwaedd a daeth ataf.
7-10 Crynodd y ddaear a gwegian; ysgydwodd y bryniau.Daeth mwg o’i ffroenau; o’i gylch yr oedd marwor yn cynnau.A daeth i lawrDrwy’r nen fel tymestl fawr:Marchog y gwynt a’r cymylau.
11-14 Taenodd gymylau yn orchudd a chaddug yn guddfan;Cenllysg a thân o’r disgleirdeb o’i flaen a ddaeth allan.Daeth ei lais efMegis taranau o’r nef,A’i fellt fel saethau yn hedfan.
15-17 Gwelwyd gwaelodion y môr, a dinoethwyd holl seiliau’rByd gan dy gerydd di, Arglwydd, a chwythiad dy ffroenau.Tynnodd ef fiO ddyfroedd cryfion eu lli.Gwaredodd fi o’m holl frwydrau.