33-34 Ond deil fy nghariad, er pob gwall;Di-ball fydd fy ffyddlondeb.Ni wadaf ddim a draethais i,Na thorri fy nghytundeb.
35-37 Mi dyngais i’m sancteiddrwydd lwI’w gadw byth â DafyddY pery ei had a’i orsedd efCyhyd â’r nef dragywydd.”
38-39 Ond eto, fe droist heibio friD’eneiniog di, a’i wrthod,A thaflu i’r llawr ei goron bur,Diddymu’r hen gyfamod.
40-41 Mae’i furiau yn furddunod prudd,A’i geyrydd yn adfeilion;Ysbeilir ef gan bawb yn ffri;Mae’n destun sbri cymdogion.
42-43 Ei wrthwynebwyr nawr sydd ben,A llawen ei elynion.Fe bylaist fin ac awch ei gleddA gomedd dy gynghorion.
44-45 Fe fwriaist orsedd hwn i’r llawr,A dryllio o’i law’r deyrnwialen,Byrhau’i ieuenctid, a rhoi tostGywilydd drosto’n gaenen.
46-48 Ai byth, O Dduw, y cuddi di?Ond cofia fi, sy’n feidrol.Pa ddyn fydd byw heb weld ei dranc?A ddianc neb rhag Sheol?