7 Лишен сум од сон, како осамено врапче на покривот.
8 Секојдневно ме укоруваат моите непријатели, тие што беснеат на мене, проколнуваат со моето име.
9 Јадам пепел како леб, а својот пијалак го мешам со солзи,
10 заради Твојата лутина и гневот, зашто ме воздигна и ме фрли.
11 Моите денови се како издолжена сенка, а јас, ете, се сушам како трева.
12 А Ти, о Господи, остануваш довека, и Твоето име низ сите родови.
13 Стани, смилувај му се на Сион: Време е да му се смилуваш, сега е часот!