1 За началникот на пејачите. Не погубувај. Давидово писмо кога тој избега од Саула во пештера. Помилувај ме, Боже, о помилувај ме, зашто мојата душа се надева на Тебе. Се засолнувам под сенката на Твоите крилја, додека не мине гибелта.
2 Викам кон Сèвишниот Бог, кон Бога кој ми исполни сè.
3 Нека испрати од небесата и нека ме спаси, нека ги засрами оние, што ме гонат: нека ја испрати Бог Својата милост и вистина.
4 Лежам среде лавовите, што ги голтаат човечките синови. Забите им се копја и стрели, а јазикот им е наострен меч.
5 Возвиши се, Боже, над небесата, Твојата слава нека е над целата земја!
6 Наместија мрежи за моите стапки, ја стиснаа мојата душа; ископаа јама пред мене, и сами паднаа во неа.
7 Постојано е моето срце Боже, постојано е моето срце, ќе пеам и ќе свирам.
8 Разбуди се, душо моја! Разбуди се псалтир и гусле! Ќе ги разбудам утринските мугри.
9 Ќе Те фалам Господи, меѓу народите, ќе Ти пеам меѓу племињата.
10 Зашто Твојата милост е до небото, Твојата верност е до облаците.
11 Возвиши се, Боже, над небесата, Твојата слава нека е над целата земја!