6 И јас реков во својата среќа: „Никогаш нема да се поколебам!”
7 О Господи, со Својата добрина, Ти ме постави на гората на надежта, но штом ќе го скриеш Твоето лице, целиот се уплашувам.
8 Тогаш, Господи, извикав кон Тебе, и Го помолив Господа:
9 „Каква полза од мојата крв, каква корист ако слезам в гроб? Зар правта ќе те слави и ќе ја проповеда Твојата вистина?”
10 Послушај Господи, и смилувај ми се; Господи, биди ми помошник!
11 Го обрна мојот плач во играње, ја симна од мене вреќата и ме препаша со радост.
12 Затоа мојата душа Ти пее и нема да молкне: Господи, Боже мој, Ќе Те фалам довека!