6 Извикав: „О да имав крилја гулабови, ќе одлетав и ќе се одморев!
7 Ете, би летал далеку, далеку, ќе се настанев во пустината;
8 бргу ќе побарав засолниште од бесна бура и од виорот.”
9 Збуни ги, Господи, изметкај им ги јазиците, зашто гледам насилство и препирка во градот:
10 Дење и ноќе кружат по ѕидиштата, беззаконија и неволји има во него.
11 Среде него: заседа, неправдата и подлоста не заминуваат од неговите улици.
12 Ако ме укореше непријателот, тоа би го претрпел; да се кренеше против мене оној, што ме мрази, би се скрил пред него.