8 Рекоа во своето срце: „Ги истребивме заедно; изгорете ги сите Божји светилишта на земјата!”
9 Не ги гледавме своите знаци, нема веќе пророци, и никој меѓу нас не знае до кога...
10 О Боже, уште до кога непријателот ќе се потсмева? Дали непријателот ќе го презира Твоето име довека?
11 Зошто ја повлекуваш раката и зошто ја криеш во крило Својата десница? Оттргни ја од своето крило, погуби ги!
12 Но, Бог е мој Цар од древноста, Тој, Кој спасува среде земјата!
13 Ти, со Својата сила, го расече морето, ги смачка главите на морските чудовишта, во водите.
14 Ти му ги скрши главите на Левијатана! Го даде за храна на народите пустински.