1 Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD.O ARGLWYDD fy Nuw, mawr iawn wyt ti;yr wyt wedi dy wisgo ag ysblander ac anrhydedd,
2 a'th orchuddio â goleuni fel mantell.Yr wyt yn taenu'r nefoedd fel pabell,
3 yn gosod tulathau dy balas ar y dyfroedd,yn cymryd y cymylau'n gerbyd,yn marchogaeth ar adenydd y gwynt,
4 yn gwneud y gwyntoedd yn negeswyr,a'r fflamau tân yn weision.
5 Gosodaist y ddaear ar ei sylfeini,fel na fydd yn symud byth bythoedd;
6 gwnaethost i'r dyfnder ei gorchuddio fel dilledyn,ac y mae dyfroedd yn sefyll goruwch y mynyddoedd.
7 Gan dy gerydd di fe ffoesant,gan sŵn dy daranau ciliasant draw,
8 a chodi dros fynyddoedd a disgyn i'r dyffrynnoedd,i'r lle a bennaist ti iddynt;
9 rhoist iddynt derfyn nad ydynt i'w groesi,rhag iddynt ddychwelyd a gorchuddio'r ddaear.
10 Yr wyt yn gwneud i ffynhonnau darddu mewn hafnau,yn gwneud iddynt lifo rhwng y mynyddoedd;
11 rhônt ddiod i holl fwystfilod y maes,a chaiff asynnod gwyllt eu disychedu;
12 y mae adar y nefoedd yn nythu yn eu hymyl,ac yn trydar ymysg y canghennau.
13 Yr wyt yn dyfrhau'r mynyddoedd o'th balas;digonir y ddaear trwy dy ddarpariaeth.
14 Yr wyt yn gwneud i'r gwellt dyfu i'r gwartheg,a phlanhigion at wasanaeth pobl,i ddwyn allan fwyd o'r ddaear,
15 a gwin i lonni calonnau pobl,olew i ddisgleirio'u hwynebau,a bara i gynnal eu calonnau.
16 Digonir y coedydd cryfion,y cedrwydd Lebanon a blannwyd,
17 lle mae'r adar yn nythu,a'r ciconia yn cartrefu yn eu brigau.
18 Y mae'r mynyddoedd uchel ar gyfer geifr,ac y mae'r clogwyni yn lloches i'r brochod.
19 Yr wyt yn gwneud i'r lleuad nodi'r tymhorau,ac i'r haul wybod pryd i fachlud.
20 Trefnaist dywyllwch, fel bod nos,a holl anifeiliaid y goedwig yn ymlusgo allan,
21 gyda'r llewod ifanc yn rhuo am ysglyfaeth,ac yn ceisio eu bwyd oddi wrth Dduw.
22 Ond pan gyfyd yr haul, y maent yn mynd ymaith,ac yn gorffwyso yn eu ffeuau.
23 A daw pobl allan i weithio,ac at eu llafur hyd yr hwyrnos.
24 Mor niferus yw dy weithredoedd, O ARGLWYDD!Gwnaethost y cyfan mewn doethineb;y mae'r ddaear yn llawn o'th greaduriaid.
25 Dyma'r môr mawr a llydan,gydag ymlusgiaid dirifedia chreaduriaid bach a mawr.
26 Arno y mae'r llongau yn tramwyo,a Lefiathan, a greaist i chwarae ynddo.
27 Y mae'r cyfan ohonynt yn dibynnu arnat tii roi iddynt eu bwyd yn ei bryd.
28 Pan roddi iddynt, y maent yn ei gasglu ynghyd;pan agori dy law, cânt eu diwallu'n llwyr.
29 Ond pan guddi dy wyneb, fe'u drysir;pan gymeri eu hanadl, fe ddarfyddant,a dychwelyd i'r llwch.
30 Pan anfoni dy anadl, cânt eu creu,ac yr wyt yn adnewyddu wyneb y ddaear.
31 Bydded gogoniant yr ARGLWYDD dros byth,a bydded iddo lawenhau yn ei weithredoedd.
32 Pan yw'n edrych ar y ddaear, y mae'n crynu;pan yw'n cyffwrdd â'r mynyddoedd, y maent yn mygu.
33 Canaf i'r ARGLWYDD tra byddaf byw,rhof foliant i Dduw tra byddaf.
34 Bydded fy myfyrdod yn gymeradwy ganddo;yr wyf yn llawenhau yn yr ARGLWYDD.