2 Pan fydd rhai drwg yn cau amdanafi'm hysu i'r byw,hwy, fy ngwrthwynebwyr a'm gelynion,fydd yn baglu ac yn syrthio.
3 Pe bai byddin yn gwersyllu i'm herbyn,nid ofnai fy nghalon;pe dôi rhyfel ar fy ngwarthaf,eto, fe fyddwn yn hyderus.
4 Un peth a ofynnais gan yr ARGLWYDD,dyma'r wyf yn ei geisio:cael byw yn nhŷ'r ARGLWYDDholl ddyddiau fy mywyd,i edrych ar hawddgarwch yr ARGLWYDDac i ymofyn yn ei deml.
5 Oherwydd fe'm ceidw yn ei gysgod yn nydd adfyd,a'm cuddio i mewn yn ei babell, a'm codi ar graig.
6 Ac yn awr, fe gyfyd fy mhengoruwch fy ngelynion o'm hamgylch;ac offrymaf finnau yn ei demlaberthau llawn gorfoledd;canaf, canmolaf yr ARGLWYDD.
7 Gwrando arnaf, ARGLWYDD, pan lefaf;bydd drugarog wrthyf, ac ateb fi.
8 Dywedodd fy nghalon amdanat,“Ceisia ei wyneb”;am hynny ceisiaf dy wyneb, O ARGLWYDD.