1 Fel y dyhea ewig am ddyfroedd rhedegog,felly y dyhea fy enaid amdanat ti, O Dduw.
2 Y mae fy enaid yn sychedu am Dduw, am y Duw byw;pa bryd y dof ac ymddangos ger ei fron?
3 Bu fy nagrau'n fwyd imi ddydd a nos,pan ofynnent imi drwy'r dydd, “Ple mae dy Dduw?”
4 Tywalltaf fy enaid mewn gofid wrth gofio hyn—fel yr awn gyda thyrfa'r mawrion i dŷ Dduwyng nghanol banllefau a moliant, torf yn cadw gŵyl.
5 Mor ddarostyngedig wyt, fy enaid,ac mor gythryblus o'm mewn!Disgwyliaf wrth Dduw; oherwydd eto moliannaf ef,fy Ngwaredydd a'm Duw.
6 Y mae fy enaid yn ddarostyngedig ynof;am hynny, meddyliaf amdanat tio dir yr Iorddonen a Hermonac o Fynydd Misar.