5 Caf fy nigoni, fel pe ar fêr a braster,a moliannaf di â gwefusau llawen.
6 Pan gofiaf di ar fy ngwely,a myfyrio amdanat yng ngwyliadwriaethau'r nos—
7 fel y buost yn gymorth imi,ac fel yr arhosais yng nghysgod dy adenydd—
8 bydd fy enaid yn glynu wrthyt;a bydd dy ddeheulaw yn fy nghynnal.
9 Ond am y rhai sy'n ceisio difetha fy mywyd,byddant hwy'n suddo i ddyfnderau'r ddaear;
10 fe'u tynghedir i fin y cleddyf,a byddant yn ysglyfaeth i lwynogod.
11 Ond bydd y brenin yn llawenhau yn Nuw,a bydd pawb sy'n tyngu iddo ef yn gorfoleddu,oherwydd caeir safnau'r rhai celwyddog.