2 Éist le mo ghlor is mé ag gearán, a Dhia;cosain mo bheo ar eagla an namhad.
3 Folaigh mé ar lucht an oilc agus a scéimeanna,ar an ngramaisc seo de lucht na hurchóide.
4 Cuireann siad faobhar ar a dteanga mar chlaíomhagus scaoileann a mbriathra nimhe amhail saigheada;
5 scaoileann siad ó chúl clúide leis an bhfíréan,‘s iad ag caitheamh leis go tobann gan eagla.
6 Beartaíonn siad a ndrochbhearta go diongbháilte‘s iad i gcogar le chéile go folaitheach,á rá lena chéile: “Cé a fheicfidh sinn:
7 cé a fhéadfaidh ár gcionta a thóraíocht?”Ach an té sin a thóraíonn an aigne,arb eol dó rúndiamhra an chroí -
8 scaoilfidh Dia a shaigheada leo go tobann,agus déanfaidh sé a ngoin gan choinne.