6 tuairgníonn siad le tuanna adhmad snoite na ndoirseagus déanann siad sceanairt díobh le casúir is le ceapoird.
7 Chuir siad do shanctóir faoi bharr dearglasrach.Thruailligh siad agus leag d'áit chónaithe go húir.
8 Dúirt siad ina gcroí istigh: “Scriosaimis ar fad iad;cuirimis trí thine a bhfuil de scrínte Dé sa tír.”
9 Ní fheicimid ár gcomharthaí, níl fáidh ann feastaná níl aon neach inár measc arb eol dó cá fhad.
10 Cá fhad a bheidh an t‑eascara go tarcaisneach, a Dhia;an dtabharfaidh an namhaid masla do d'ainm go brách?
11 Cad fáth a n‑iompaíonn tú do lámh uainn, a Thiarna?Cad fáth a bhfolaíonn tú do dheaslámh i do bhrollach?
12 Is é Dia mo Rí leis na cianta cairbreacha;an té a dhéanann slánú i lár an talaimh.