ទំនុក‌ដំកើង 102 KHOV

នៅ​ពេល​ទូល‌បង្គំ​មាន​អាសន្ន សូម​កុំ​លាក់​ព្រះ‌ភក្ត្រ​ឡើយ!

សេចក្ដី​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​វេទនា ក្នុង​កាល​ដែល​មាន​ទុក្ខ​មក​គ្រប​សង្កត់ ហើយ​បង្ហូរ​សេចក្ដី​ទំនួញ​របស់​ខ្លួន នៅ​ចំពោះ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា។

1 ឱ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​អើយ សូម​ស្តាប់សេចក្ដី​អធិស្ឋាន​របស់​ទូល‌បង្គំសូម​ឲ្យ​ពាក្យ​ដែល​ទូល‌បង្គំ​អំពាវ‌នាវ​បាន​ឮ​ដល់​ទ្រង់

2 សូម​កុំ​លាក់​ព្រះ‌ភក្ត្រ​ទ្រង់​នឹង​ទូល‌បង្គំ ក្នុង​ថ្ងៃដែល​ទូល‌បង្គំ​មាន​សេចក្ដី​ទុក្ខ​លំបាក​ឡើយសូម​ផ្ទៀង​ព្រះ‌កាណ៌​ទ្រង់​មក​ឯ​ទូល‌បង្គំក្នុង​ថ្ងៃ​ដែល​ទូល‌បង្គំ​ស្រែក​ទូលនោះ​សូម​ឆ្លើយ​មក​ទូល‌បង្គំ​ជា​ប្រញាប់

3 ដ្បិត​អស់​ទាំង​ថ្ងៃ​នៃ​ទូល‌បង្គំ រសាត់​ទៅ​ដូច​ជា​ផ្សែងហើយ​អស់​ទាំង​ឆ្អឹង​របស់​ទូល‌បង្គំក៏​ឆេះ​ក្តៅ​ដូច​ជា​កន្ទុយ​ឧស

4 ចិត្ត​ទូល‌បង្គំ​ត្រូវ​កាត់​ចុះ​ដូច​ជា​ស្មៅ ហើយ​ក៏​ស្រពោន​ទៅដរាប​ដល់​ទូល‌បង្គំ​ភ្លេច​ទាំង​ទទួល​ទាន​អាហារ​ផង

5 អស់​ទាំង​ឆ្អឹង​របស់​ទូល‌បង្គំ​ជាប់​ជិត​នឹង​សាច់ដោយ​ព្រោះ​ដំងូរ​ដែល​ទូល‌បង្គំ​ថ្ងូរ​ជានិច្ច

6 ទូល‌បង្គំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​សត្វ​ទុង​នៅ​ទី​រហោ‌ស្ថានក៏​បាន​ត្រឡប់​ដូច​ជា​មៀម​នៅ​ទី​សូន្យ​ស្ងាត់

7 ទូល‌បង្គំ​ចាំ​យាម ក៏​ដូច​ជា​ចាប​ឥត​គូ នៅ​លើ​ដំបូល​ផ្ទះ

8 ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​ពោល​ប្រទេច​ចំពោះ​ទូល‌បង្គំ​ជា​ដរាបរាល់​ថ្ងៃហើយ​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្អប់​ទូល‌បង្គំគេ​យក​ឈ្មោះ​ទូល‌បង្គំ​ជា​សេចក្ដី​ផ្តាសា

9 ទូល‌បង្គំ​បាន​ទទួល​ទាន​ផេះ​ទុក​ជា​អាហារហើយ​បាន​លាយ​គ្រឿង​ផឹក​របស់​ទូល‌បង្គំ​ដោយ​ទឹក​ភ្នែក

10 ដោយ​ព្រោះ​សេចក្ដី​ថ្នាំង‌ថ្នាក់និង​សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​ទ្រង់ដ្បិត​ទ្រង់​បាន​លើក​ទូល‌បង្គំ​ឡើង ហើយ​បោះ​ចោល​វិញ

11 អស់​ទាំង​ថ្ងៃ​អាយុ​នៃ​ទូល‌បង្គំដូច​ជា​ស្រមោល​ដែល​ជ្រេ​ទៅហើយ​ទូល‌បង្គំ​ក្រៀម​ទៅ​ដូច​ជា​ស្មៅ។

12 ៙ ប៉ុន្តែ ឱ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​នឹង​គង់​សោយ‌រាជ្យនៅ​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ចហើយ​នឹង​មាន​សេចក្ដី​នឹក​ចាំ​ពី​ទ្រង់នៅ​អស់​ទាំង​ដំណ​មនុស្ស​ត​ទៅ

13 ទ្រង់​នឹង​ក្រោក​ឡើង ហើយ​មាន​សេចក្ដី​មេត្តា‌ករុណាដល់​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូនដ្បិត​ដល់​វេលា​ហើយ ដែល​គួរ​ប្រោស​មេត្តា​ដល់​ទី​ក្រុងអើ ពេល​កំណត់​បាន​មក​ដល់​ហើយ

14 ពី​ព្រោះ​ពួក​អ្នក​បំរើ​ទ្រង់​គេ​អាល័យ​ដល់​អស់​ទាំង​ថ្មហើយ​ក៏​ស្តាយ​ស្រណោះ​ដល់​ធូលី​ដី​នៃ​ទី​ក្រុង

15 យ៉ាង​នោះ ពួក​សាសន៍​ដទៃ​នឹង​កោត‌ខ្លាចដល់​ព្រះ‌នាម​ព្រះ‌យេហូវ៉ាហើយ​អស់​ទាំង​ស្តេច​នៅ​ផែនដី​នឹង​ក្រែង​ខ្លាចដល់​សិរី‌ល្អ​នៃ​ទ្រង់

16 ដ្បិត​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​នឹង​សង់​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​ឡើង​វិញហើយ​នឹង​លេច​មក​ក្នុង​សិរី‌ល្អ​នៃ​ទ្រង់

17 ទ្រង់​តែង‌តែ​ទទួល​សេចក្ដី​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​វេទនាឥត​ដែល​មើល‌ងាយ​ចំពោះ​ពាក្យ​សូម​អង្វរ​របស់​គេ​ឡើយ

18 សេចក្ដី​នេះ​នឹង​បាន​កត់​ទុក​សំរាប់​ដំណ​មនុស្សជាន់​ក្រោយឲ្យ​បណ្តា​មនុស្ស​ដែល​នឹង​កើត​ឡើងបាន​សរសើរ‌ដំកើង​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា

19 ដ្បិត​ទ្រង់​បាន​ក្រឡេក​ទត​ពី​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​ទី​បរិសុទ្ធ​ទ្រង់គឺ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​បាន​ទត​ពី​ស្ថាន‌សួគ៌​មកពិចារណា​មើល​ផែនដី

20 ដើម្បី​នឹង​ស្តាប់​ដំងូរ​របស់​ពួក​ឈ្លើយហើយ​នឹង​ស្រាយ​លែង​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ដំរូវ​ឲ្យ​ត្រូវ​ស្លាប់

21 ប្រយោជន៍​ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង‌ឡាយ​បាន​ប្រកាស​ព្រះ‌នាមនៃ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​នៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូននិង​សេចក្ដី​សរសើរ​ទ្រង់​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡិម

22 ក្នុង​កាល​ដែល​អស់​ទាំង​សាសន៍​បាន​ប្រជុំ​មូល​គ្នាព្រម​ទាំង​នគរ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ផងដើម្បី​នឹង​គោរព​ប្រតិ‌បត្តិ​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា។

23 ៙ ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​កំឡាំង​របស់​ទូល‌បង្គំ​អន់‌ថយ​ទៅនៅ​កណ្តាល​ផ្លូវទ្រង់​បាន​ពង្រួញ​ថ្ងៃ​អាយុ​របស់​ទូល‌បង្គំ​ហើយ

24 ទូល‌បង្គំ​បាន​ទូល​ថា ឱ​ព្រះ​នៃ​ទូល‌បង្គំ​អើយទ្រង់​មាន​ព្រះ‌ជន្ម​ស្ថិត‌ស្ថេរ​នៅដរាប​ដល់​អស់​ទាំង​ដំណ​មនុស្ស​ត​ទៅសូម​កុំ​ដក​ទូល‌បង្គំ​ចេញ នៅ​វេលា​កណ្តាល​អាយុទូល‌បង្គំ​ឡើយ

25 កាល​ដើម​ដំបូង​ទ្រង់​បាន​តាំង​ឫស​ផែនដីហើយ​ផ្ទៃ​មេឃ​ក៏​ជា​ស្នាដៃ​របស់​ព្រះ‌ហស្ត​ទ្រង់​ដែរ

26 របស់​ទាំង​នោះ​នឹង​វិនាស​សូន្យ​ទៅ​ពិតតែ​ទ្រង់​នឹង​ស្ថិត‌ស្ថេរ​នៅ​វិញអើ របស់​ទាំង​នោះ​នឹង​ចាស់​ទៅ ដូច​ជា​សំលៀក‌បំពាក់ហើយ​ទ្រង់​នឹង​ផ្លាស់​ចេញ​ដូច​ជា​ផ្លាស់​អាវដូច្នេះ​នឹង​បាន​ផ្លាស់​ចេញ​ជា​ពិត

27 ប៉ុន្តែ ឯ​ទ្រង់ៗ​នៅ​ដដែលហើយ​ព្រះ‌ជន្ម​ទ្រង់​មិន​ចេះ​ផុត​ឡើយ

28 ចំណែក​កូន​ចៅ​របស់​ពួក​អ្នក​បំរើ​ទ្រង់គេ​នឹង​ចេះ​តែ​មាន​នៅហើយ​ពូជ‌ពង្ស​របស់​គេ នឹង​បាន​តាំង​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់។